De Tour de l’ Eurometropole wordt een boeiende wedstrijd op één van de eerste herfstdagen in onze contreien.
In de eerste fase van de wedstrijd gebeuren een paar zware valpartijen waardoor een aantal renners vrij vroeg de strijd moeten staken. Ook reeds vroeg in de wedstrijd ontstaat een kopgroep van 6 met o.a. Nathan Van Hooydonck. Die vlucht rijdt tot meer dan 7 minuten voorsprong bij elkaar. De spurtersploegen houden het echter wel onder controle.
Boven op de Trieu zien we Tiesj op kop van het peloton de groep tot op 4 minuten terugbrengen. Het slechte weer is voor Tiesj geen nadeel. Al langer dan sinds Strade Bianche weten we dat hij van zwaar weer houdt. En hij maakt er een echte testrit van. De val in de Tour enerzijds en daarna ook in de Vuelta hebben niet alleen voor fysieke schade gezorgd maar er ook wel wat mentaal ingehakt. Al voelde hij zich de laatste week van de Vuelta steeds beter worden, voor het zelfvertrouwen was een goede prestatie wel belangrijk.
Op zo’n 20 km voor de finish barst de finale echt los. Tiesj komt met Stuyven, Naesen en nog 4 anderen los uit het peloton en tegen het ingaan van de laatste ronde op zo’n 15 km van het einde benen zij de 6 koplopers bij. In de laatste ronde volgt een steekspel van ontsnappingen waarbij Tiesj samen met Naesen duidelijk één van de sterksten van de kopgroep is. Op het moment dat het peloton komt aansluiten lanceert Tiesj toch nog maar eens een aanval waardoor hij samen met Oliver Naesen, Stuyven en Kirsch toch voorop blijft. Op 3 km van de aankomst gaat Tiesj solo en het heeft er alle schijn van dat hij de bloemen gaat binnenhalen maar Stuyven kan zijn ploegmaat Pedersen toch nog lanceren met in zijn wiel Philipsen, Drucker, Naesen en anderen. Op 50 meter van de meet wordt Tiesj bijgehaald en is het Pedersen die wint. Tiesj wordt uiteindelijk 5de.