De Primavera wordt dit jaar wegens bekende redenen in augustus gereden. Een wedstrijd over 315 km (neutrale zone inbegrepen) in een heet Italië krijgt een boeiende finale.
De wedstrijd kent zoals gewoonlijk een lange aanloop, zij het over een iets ander parcours dan vorige jaren. Vanaf Imperia, zo’n 50 km voor de finish wordt de achtervolging op de 6 koplopers van de dag definitief ingezet. En van dan af zorgt het positioneren naar de Cipressa toe voor zenuwachtige bewegingen in het peloton. Op de Cipressa zien we Tiesj in goede doen vooraan in groep. Op de Poggio verliest hij echter een paar keer zijn goede positie en moet vaak een hele inhaalbeweging doen om vooraan in de koers te blijven.
Op het ogenblik dat Alaphilippe zijn aanval plaatst op die Poggio zit hij te ver. Alleen Van Aert slaagt er in Julian bij te benen. In de afdaling probeert een select groepje met o.a. Matthews, Vanderpoel, Van Avermaet en.. Tiesj het gat nog te dichten. Tiesj sleurt op 1,5 km aan de kop van de groep om Matthews in een goede sprintpositie te brengen en komt zienderogen dichter bij de twee vluchters. Een manoeuvre van Stybar in een bocht op 800 meter haalt hem echter uit zijn lijn.
Van Aert wint. Alaphilippe wordt 2de, Matthews op 2 seconden 3de. Tiesj eindigt in dezelfde groep 20ste.