De oudste wielerklassieker van ons land, bij onze Waalse landgenoten beter bekend als La Doyenne, is traditioneel een lange koers met een spannende laatste 20 km. Over een afstand van meer dan 260 km liggen wel wat pittige kuitenbijters over het parcours verspreid met namen als klokken, Le Rosier, Côte de Wanne, Stockeu, Haute Levée…en in het bijzonder La Redoute en Roche aux Faucons… Heel wat meer dus dan wat een gemiddelde fietstoerist na zijn zondagse fietstochtje op Strava kan zetten.
Van bij de start in Luik krijgen 7 renners vrij spel en in een minimum van tijd rijden ze tot meer dan 10 minuten vooruit. De grote ploegen maken zich duidelijk weinig zorgen. Zelfs wanneer op de Rosier een achtervolgend drietal probeert de brug naar de kopgroep te maken is er in de grote groep nog niet echt animo te bespeuren. Zoals verwacht wordt met La Redoute de echte finale ingeluid. Team Ineos neemt het initiatief en zorgt voor de grote schifting. Tiesj zit in de tweede groep van het peloton met nog veel schoon volk als Alaphilippe, Fuglsang en andere gevleugelde toppers.
In de aanloop naar de Roche aux Faucons wordt de kopgroep renner na renner opgepeuzeld door de ‘groten’ uit het peloton. Een moedige Loïc Vliegen en een verbazende Laurens Huys gaan roemrijk ten onder. Net voor de top scheiden zich 5 man af: Valverde, Alaphilippe, Woods, Gaudu en Pogacar. Tiesj moet op zo’n 300 meter voor de top de sterksten laten gaan.
Het wordt een sprint met vijf. Pogacar verslaat de wereldkampioen met een half wiel. Intussen hebben Mollema, Hirshi en Tiesj zich nog losgemaakt uit de achtervolgende groep en spurten zeven seconden later voor de zesde plaats. Tiesj wordt knap 7de en doet daarmee één plaats beter dan vorig jaar.