Uit het verslag van Lotto-Soudal
‘Het Belgisch kampioenschap werd dit jaar op een vlak parcours van 238 kilometer gereden in Antwerpen. De renners moesten veertien rondes afleggen, met telkens twee kasseistroken. In de tweede ronde raakte Jürgen Roelandts weg met twee metgezellen. Het peloton liet begaan en de drie kregen een maximale voorsprong van 7’30”. Toen het peloton het tempo verhoogde, daalde de voorsprong snel en op zestig kilometer van de streep werd de kopgroep met Roelandts weer gegrepen. De hergroepering leidde tot vele nieuwe aanvallen uit het peloton, maar niemand raakte echt weg. Op dertig kilometer van het einde vormde zich een nieuwe kopgroep van veertien, met daarbij Tosh Van der Sande en Tim Wellens. De belangrijkste ploegen waren vertegenwoordigd in deze groep waardoor het peloton liet begaan. In de voorlaatste ronde spatte deze kopgroep nog uit elkaar, toen vijf renners op de kasseien van de Waalse Kaai ontsnapten. Tim Wellens zat net niet mee in de eerste groep en probeerde in de laatste ronde nog de achtervolging in te zetten. Dit lukte niet meer en de vijf renners sprintten voor de Belgische titel. Oliver Naesen was de sterkste na een zware koers, voor Sep Vanmarcke en Jasper Stuyven. Tim Wellens kwam als negende over de streep in de eerste achtervolgende groep. Jasper De Buyst won nog de sprint van het peloton en hij eindigde als tiende.’
Tiesj had af te rekenen met een sputterende ‘dérailleur’ en moest van fiets wisselen. Met hulp van Maxime Montfort kon hij snel terug zijn plaats in het peloton innemen en daar mee zicht houden op het verloop van de koers en mee de ontsnapping waar Tosh en Tim deel van uitmaakten, beschermen. Op een 4-tal km voor de finish deed hij nog een uitval uit het peloton maar werd op 1,5 km tot de orde geroepen. Hij werd uiteindelijk 59ste.